امروز که گروه راک ایرانی "هاوار" یک آهنگ از خود را در صفحه فیسبوک خود آپلود کرد ، بهانهای شد که این نوشته راپست کنم .
این نوشته را چند سال پیش هنگام انتشار آلبوم "رویای نقاش" از گروه موزیک راک "هاوار" نوشته بودم و جایی در کامپیوترم پنهان شده بود و اکنون بهانهای برای پست کردن آن پیدا کردم .
یک شب که به وبگردی سرگرم بودم ، در اینترنت به آلبوم "رویای نقاش" از گروه "هاوار" برخورد کردم . هیچ شرح و بیانی از سبک موزیک این گروه در آن صفحه اینترنت نبود ، اما عکس روی جلد آلبوم به من میگفت که این گروه باید حرفی برای گفتن داشته باشد.
که گمان من درست از آب درآمد .
ترکیب سازها و آهنگسازی ، سبک راک را به شنونده میرساند. آهنگسازی و شعرها جالب است و موزیک با شعر هماهنگ میباشد هم در معنا و هم در نحوه خواندن و هم آهنگ سازی . به باور منِ شنونده ، خواننده نیز خیلی راحت میخواند ، هیچ تلاشی برای بزرگ نمایی ندارد و همین عامل است که اینگونه خواندن را برای من گوشنواز میکند.
آهنگ نخست با ریتمی شاید کمی شاد با طبل کونگا آغاز میشود اما اندکی بعد کوبش باس درام تمام شادی را در هم میریزد و شعرهم که آغاز می شود کمی اندوه با خود میآورد و متاسفانه کمی هم ناامیدی ، آنجا که میگوید " بگزار تا بمیرد این اشتیاق ناچیز ، بگزارتا بیافتد این برگزرد پاییز" !
آهنگ دوم هم اندکی با گِلِه و شکایت همراه است . آما آهنگ کوتاه است و نمیخواهد که این شکایت به درازا بیانجامد .
اما آهنگ سوم که یکی از آهنگهای مورد علاقه من دراین آلبوم میباشد به باور من بسیار زیبا است و کلام و موزیک بسیار هماهنگ هستند . راستش من خودم با گروههای موسیقی ایرانی که سعی کردند شعر سنتی را با راک درهم آمیزند ، میانه خوبی ندارم، زیرا یا شعر آنها به آهنگ نمیخورد، یا وزن شعربا ریتم آهنگ جور درنمیآید و مشکلاتی مانند این .
اما اگر همه چیز با هم جور باشند ، گویا میشود شعرسنتی پارسی را در مایه راک هم اجرا کرد ! چیزی که در آهنگ "باز آی" دراین آلبوم روی میدهد. دراین آهنگ همه چیز با هم هماهنگ هستند . موزیک و ریتم آهنگ و اجرای بسیار زیبای خواننده حرفی برای گفتن نمیگذارد ، جز اینکه روح خود را به دست نوازشگر این آهنگ سپرد !
اما این آهنگ برای من زود تمام می شود و اتفاقا همین زود تمام شدنِ آهنگ ، حس حسرت را بجا میگذارد . حسرت کسی که رفته و شما میخواهی بازگردد .
آهنگ "رویای نقاش" که نام آلبوم نیز هست ، آهنگی است که من را با خود به رویا میبرد .
آهنگ های دیگر آلبوم نیز به باور من هرکدام ویژگی خود را دارند ، آهنگ "شب" نیز یکی دیگراز شاهکارهای این آلبوم است .
این آلبوم برای من یک آلبوم بسیارزیبا است و با شنیدن آن تنها میتوانم پدید آورندگان آن را ستایش کنم و اینکه راک ایرانی با داشتن گروه هایی مانند هاوار و باقی گروه هایی که سبک خود را دارند و تکرارمکررات نمیکنند ، رو به پیشرفت است .
این عکس را از صفحه فیس بوک گروه هاوار برداشتم |
اما پس از شنیدن این آلبوم ، پرسشی برایم هست و آن اینکه چرا در بیشتر آهنگها ، حال اندوه و گله و شکایت هست ؟ پس امید را کجا بجوییم؟
به گروه "هاوار" برای این آلبوم ستودنی ، خسته نباشید میگویم و برایشان آرزوی کامیابی میکنم .
( اگربه صفحه فیس بوک "هاوار" سر بزنید چند نمونه از کارهایشان برای شنیدن هست)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ میتوانند نظر خود را ارسال کنند.